bok canım, bok

ne diyeceğimi de toparlayamıyorum ama bi yerden başlayayım en iyisi.
hani insanın tecrübeleri yol gösterir ya ona, neyin nasıl sonuçlanacağını az çok kestirmesini sağlar. biliyorum ya, her zaman başıma geleceği önceden kestirebiliyorum. hiç şaşmıyor ki bende o terazinin kefesi. sabrımın sonuna kadar yükleniyor da yükleniyor. bi yerden sonra kaldıramıyorum be ağzına vurduğum. ben de insan evladıyım. uğraşıyorum; didiniyorum; allah da biliyor ya sabrım boldur, arada tökezlesem de kalkarım ama inan ki bi yerden sonra düşe kalka devam etmek insanın iflahını kesiyor. yeter lan diyorum, bu mücadele artık bana zarar veriyor. uğraştığıma, istediğime, mücadele ettiğime bin pişman oluyorum. oluruna bıraksaydım da en azından karşılaştığım sonucla devam etmeyi becerebilseydim diyorum. işte o anda istediğim oluyor. ben böyle işin ağzına vururum ama cidden.

şimdi de okul konusunda bin pişmanım. artık stresle baş edemeyecek kadar yoruldum. bir dersten daha kalırsam okulum uzuyor. analiz 1 bütünlemesine giriyorum, 5 krediyle en yüksek krediye sahip dersim. geçmek için 55 almam gerekiyor ve 4 sorudan 2 si devam dersi olan analiz 2 nin soruları. ben tabi o sinirle bildiğim her şeyi de karıştırıyorum. zaten o kadının her sınavında far görmüş tavşan gibi kalmalarım olağan hale gelmiş. şimdi bu mu adalet allahım ya. benim ne zaman şansım yaver gidecek? hayır yırtınana kadar uğraşıyorum. bak diyorum bu dersten geçersen 5 kredin açılacak, en azından bi nebze de olsa rahatlayacaksın ama sınav öncesi ya kalırsam stresinden son güne kadar çalışamayıp son gün sabaha kadar hiç çalışmadığım kadar çalışıyorum. dedim ya, ben aşırı streste mavi ekran veriyorum. resmen sistem tehlikeyi algılayıp kendini kapatıyor. ben böyle mallık görmedim açıkcası. ve sınava giriyorum, sorumlu olduğum konuların sorularını yapsam zaten max 50 alırım ki onları da yapamıyorum sinirden. artık tek bi derse bakıyor okulu uzatmam. bir dersten bile kalırsam hooop okul uzuyor. hem de milletin 3 yılda bitirdiği okul. allahım yareppim alnıma gerizekalı yazsam yeridir. evet bu durumlar için haklı sebeplerim vardı, ama kimin umurunda. başta benim umurumda değil. haklı sebepler diye diye her şeyin içinden sıyrıldım ama bu kadarı fazla cidden. ben bir şeyleri toparlamaya çalıştıkça sürekli çuvallamaktan sıkıldım. o şans dediğimiz sikimsonik olgu artık bana da gülsün amk cidden çok sinirliyim yaa.
şeytan diyo dondur okulu, git iş bul, çalış didin milletin ağız kokusunu çek ama yine de kendi seçimin olsun. ama ben onun sonucunu da biliyorum. ne zaman akıntıya kürek çeksem boşa gidiyor, ben yine kuyruğumu sıkıştırıp dönüyorum kürkçü dükkanına. kaldığım yerden devam etmek zorunda kalıyorum. neden? çünkü o şans benim yüzüme gülmüyor. bir şey istediğime köpekler gibi pişamn olana kadar o istediğim olmuyor. biraz huzur istiyorum be ağzına vurduğum. bir yıl boyunca her sınava 'bundan kalırsam okul uzuyor' diyerek kendimi yiyip bitirerek mi gireyim? bitince ne olacak, atanamayan öğretmen! yıllarca okumuş ama hala bi baltaya sap olamamış, bi sınava hayatını bağlayan ve kazandığı şey de maaş karşılığı hayatının 4-5 yılını ülkenin bilmem neresinde harcamak olan bi insan. uğraştığım şeye bak amk, resmen bi hiç olmak için uğraşıyorum. cidden sinirden ölücem artık, alın beni burdan.